Het Grote Karina interview

Dit ben ik!

Goed, ik wéét dat ik geschreven heb hier dat je altijd alles aan me mag vragen, maar ik had geen idee dat er nog zoveel mensen rondlopen met (persoonlijke) vragen over mij in hun hoofd. Ik ben echter geen mysterie, hoor. Ik ben ook geen AI. Ik ben gewoon een mens, zoals zovelen. Met mijn plus- en minpunten en mijn eigenaardigheden.

Of mijn zelfbeeld geheel correct is weet ik niet. Ik ben behoorlijk kritisch op mezelf en ik heb al vaker gehoord dat ik liever voor- en over mezelf mag zijn. Tja. Eerlijk gezegd kan ik niet zoveel met hokjes, labels en termen. Wat is "normaal"? Wat is " bijzonder"? Daarom gewoon maar eens recht door zee antwoord op jullie vragen en dan mag je het zelf bepalen. Mis je nog wat? Nog meer brandende vragen? Kom maar op.

Wat is je meest positieve en je meest negatieve eigenschap? Mijn meest positieve eigenschap is dat ik altijd van het goede van de mens uit ga. Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die opzettelijk kwetsen, verdriet of pijn doen. Natuurlijk zijn die er wel, maar zelfs dan denk ik dat er een reden achter zit. Nare mensen worden niet geboren, wel gemaakt door ervaring en omstandigheden, jammer dat ze hun pijn mee blijven dragen en doorgeven aan anderen. Mijn meest negatieve eigenschap is dat ik soms te snel een conclusie trek. Mijn brein werkt als een probleemoplosser en voegt vele stukjes samen van feiten die ik weet, waarbij ik soms vergeet dat er nog genoeg is dat van invloed is dat ik niet weet. Dan fluit ik mezelf even terug: geen aannames doen!

Waar ben je het meest bang voor? Poeh... dan denk ik toch dat ik het meest vrees dat op een gegeven moment mijn brein en/of lichaam me in de steek zullen laten. Het lijkt me vreselijk dat je niet meer op jezelf kunt vertrouwen. In mijn familie komt heel veel kanker voor in alle soorten en maten, ik hoop dat ik de uitzondering zal zijn. Ik besef heel goed dat ik dit jaar 54 word en dat de kans zeer groot is dat ik het grootste gedeelte van mijn leven dus al achter me heb liggen. Ik bid elke avond voor twee dingen: tijd en gezondheid. Voor mijn dierbaren en voor mij.

Waar kun jij heel erg boos over worden? Hahaha, leuk om te lezen dat jij in ieder geval denkt dat ik boos kán worden, ik heb vaker het tegendeel gehoord. Ik moet tot mijn schaamte toegeven dat ik niet alleen boos kan worden, maar dat ik zelfs razend kan worden. Omdat ik heel lang van het goede van de mens uit ga, zwijg ik lang wanneer me iets dwars zit, té lang soms. En áls alle boosheid er dan uiteindelijk uit komt ben ik net de Vesuvius die uitbarst. Ik weet dat het niet goed is. Waar ik absoluut niet tegen kan, is onrecht. Beschuldig me nooit van iets dat ik niet gedaan heb, lieg niet tegen of over me, doe geen dingen achter mijn rug om, blijf van mijn dierbaren af en behandel niet respectloos wat ik hoog acht. Dan heb je een hele kwaaie aan me wanneer ik daar achter kom. Waar ik ook slecht tegen kan: mensen die hun beloftes niet nakomen. Beloof het dan niet.

Zijn er dingen in je leven waarvan je blij bent dat je ze niet gedaan hebt? O, dat is een leuke vraag! Ik heb de meeste keuzes in mijn leven bewust gemaakt. Tenminste, met de kennis, ervaring en gemoedstoestand die ik op dat moment had, daarom zijn ze niet allemaal even goed uitgepakt. Een mens blijft leren en ik had veel dingen anders en beter willen doen, maar dat is achteraf. Waar ik blij mee ben is dat de wensen die ik als tiener had niet uit zijn gekomen. Ik houd ze lekker voor me, maar ze waren vooral oppervlakkig en ik zou er niet gelukkig van zijn geworden als ze uitgekomen waren.

Wie is je favoriete auteur? Zonder enige twijfel: Stephen King. Ik heb nagenoeg al zijn werk gelezen. Hij is een meester in het buitengewoon maken van gewone zaken, mensen en situaties en hij weet je door alle details zo mee te slepen in het verhaal dat je bijna gelooft dat het echt zou kunnen gebeuren. Ik houd van het genre van Fantasy en Science Fiction. Vooral dat laatste is soms een verrassend accurate toekomstvoorspelling, al konden we ons dat ooit niet voorstellen. Ontwikkeling maakt het onvoorstelbare echt.

Heb jij vaste gewoontes?

Ja nou! Ik moet altijd lachen wanneer mensen mij "spontaan" noemen, want als er iets is dat ik niet ben is het dat wel. Ik kan slecht tegen verandering, ik heb heel veel vaste patronen en ik kan echt van slag zijn als daar een afwijking in komt. Wennen duurt bij mij een hele poos, ik kijk lang de kat uit de boom en ik houd niet van verrassingen of onverwachte situaties. Valt tegen, hè? Dingen hebben (thuis) een vaste plek. Daarom ben ik nooit iets kwijt. Dat gebeurt pas wanneer een ander het op een andere (lees: verkeerde!) plek legt. Ik heb vaste rituelen in de ochtend en avond. Ik wil best buiten mijn comfortzone stappen, maar daar moet ik me mentaal op voor kunnen bereiden en dat doe ik pas wanneer ik daar klaar voor ben. Het is zelfs zo erg dat, wanneer ik een nieuwe jas of tas koop, ik het moment van "overstappen" zo lang mogelijk voor me uitschuif. Iets vertrouwds dat plaats moet maken voor iets nieuws, brrr... Toch dwing ik mezelf de laatste jaren dat sneller en vaker te doen. Het leven is kort en ik kan wel degelijk ontzettend genieten van nieuwe ervaringen en nieuwe dingen leren!

Ben je een denker of een doener? Denker. Absoluut. Zelfs dusdanig dat het denken het doen soms in de weg zit. Volgens mijn psycholoog combineer ik een hoge intelligentie met een groot voorstellingsvermogen op een negatieve manier, in normaal Nederlands: ik ben een doemdenker. Niet omdat ik bewust negatief denk, maar omdat ik van elke keuze echt alle mogelijke uitkomsten voor me kan zien, zowel positief als negatief. Daardoor ga ik twijfelen en blijft actie vooralsnog uit tot ik alle feiten op een rijtje heb. Het voordeel daarvan is wel dat ik mijn keuzes uiteindelijk vol overgave maak.

Waar erger jij je aan? Heb je een uurtje? Ik erger me echt aan ontzettend veel dingen, omdat ik zo'n Pietje Precies ben, vrees ik. Ook omdat ik zoveel mogelijk rekening met anderen wil houden in mijn dagelijks leven en dan kan ik me ergeren aan anderen die dat niet doen. Nou, komen ze: mensen die zich niet aan regels houden en daardoor overlast veroorzaken voor anderen; met stip op één de verkeersovertreders. Mensen die een sociaal beroep hebben, maar dit ongeïnteresseerd en laks uitoefenen; hier op plaats één winkel- en horecapersoneel dat er geen zin in heeft. Mensen die de woorden "alstublieft", "dank je wel" en "sorry" niet in hun vocabulaire hebben. Fouten niet toe kunnen geven. Geluidsoverlast. Onbeschoft gedrag. Verwaandheid. Denigrerend gedrag naar anderen. Agressie. Ouders die hun kinderen die overlast geven niet corrigeren. Onrecht. Afgunst. Oplichterij. Sorry, maar ik kan echt nog wel een poosje doorgaan...

Hoe sta jij tegenover de Dood? O wauw. Normaal gesproken een onderwerp dat men liever vermijdt. Ik heb er geen moeite mee. Misschien omdat ik op mijn 19e ternauwernood een coma overleefde, maar ik sta vrij nuchter tegenover doodgaan. Het leven heeft een begin en een einde, dat is de enige zekerheid die iedereen heeft in het leven en iedereen is daar gelijk in. Ik heb al veel familie, vrienden en dierbaren verloren. Verdriet slijt, gemis blijft. Ik ben niet iemand die "bijzondere dagen" van een overledene blijft gedenken. Dus geen trouwdagen, verjaardagen, sterfdata etc. van overledenen op mijn kalender. Ik zie het anders: een overledene blijft voor altijd bij je en je kunt er op elk gewenst moment tegen praten. Ik zie het niet zo dat diegene er niet meer is, integendeel, diegene is overal. Ik ben niet bang om dood te gaan, wel hoop ik dat de manier waarop niet pijnlijk, slepend of langdurig zal zijn en ik hoop dat het op een moment komt waarop mijn nabestaanden er vrede mee kunnen hebben. Wijlen mijn vader verwoordde het mooi: "als je niet samen met mij gelachen hebt tijdens mijn leven, kom dan ook niet huilen als ik dood ben".